çınqıllı

çınqıllı
sif. Çınqıl olan, çınqıldan ibarət olan. Uzaqdan çınqıllı dağdan götürülən böyük arx kəndin günçıxan qoluna qədər gətirilir və böyük bir daşın yarığından üzüaşağı buraxılırdı. S. R.. Onu yaşadacaq hər dərə, hər dağ; Çınqıllı daşlardan süzülən bulaq. N. Xəzri.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • daşaxor — (Meğri) daşlı, çınqıllı. – Yəğli dərə daşaxor yerdi …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • xırnıx — (Goranboy) çınqıllı, qumlu yer. – Maşın xırnığın yanında qalıf, bəri gələmmir …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • çınqıl — is. Tikinti işlərində istifadə olunan daş qırıntısı, xırda daş. Çəpərlər aradan bir bir sökülsün; Palçıqlı yollara çınqıl tökülsün. S. V.. Sən gəzdiyin torpağın çınqılı, çəlik daşı; Sanıram ki, misilsiz bir incidir, gövhərdir. M. R.. // Çınqılla… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • çınqılotu — is. bot. Meşələrdə, dağ çəmənlərdə və çox rütubətli çınqıllı yerlərdə bitən çoxillik ot bitkisi …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • plyaj — <fr.> Çimmək və ya günəş vannası qəbul etmək üçün istifadə edilən dəniz, göl və çayın qumlu və ya çınqıllı sahil zolağı; çimərlik. Dəniz plyajı. Qumsal plyaj. – Bağda, ya plyajda papaq – yan gəzən; təptəzə xuliqan görürəm, qorxmuram. R. R …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”